House in Pollonia

Ένα από τα βασικότερα ζητήματα στα οποία καλείται να έρθει αντιμέτωπος ο αρχιτέκτονας σήμερα είναι το πως πρέπει να διαχειριστεί την σύγχρονη αρχιτεκτονική πράξη στο πλαίσιο της λαικής και παραδοσιακής αρχιτεκτονικής των Κυκλάδων. Ο υπερτουρισμός,ή διαρκής ανοικοδόμηση των τελευταίων ετών στα νησιά αυτά αλλά και οι σύγχρονες ανάγκες των κατοίκων που πρέπει να καλυφθούν είναι κάποιοι από τους παράγοντες που διαμορφώνουν τις απαιτήσεις που αφορούν το σχεδιασμό νέων κτιρίων στο πλαίσιο αυτό.

H περιοχή μελέτης αφορά τον οικισμό της Πολλώνιας στην Μήλο,στο βόρειο τμήμα του νησιού.Ο σχεδιασμός της παρούσας κατοικίας στοχεύει στην ένταξη και στην εναρμόνιση της στο κυκλαδίτικο αρχιτεκτονικό πλαίσιο μέσω του επαναπροσδιορισμού των παραδοσιακών αρχιτεκτονικών εργαλείων/μέσων στο σύγχρονο κατοικείν. Βασικό στοιχείο του σχεδιασμού αποτέλεσε η ένταξη των αρχιτεκτονικών εκείνων στοιχείων που αντλήθηκαν από την παραδοσιακή λαική αρχιτεκτονική της Μήλου. Το στάδιο της αναγνώρισης των στοιχείων αυτών αφορούσε την επίσκεψη στο νησί , την παρατήρηση αλλά και καταγραφή των αρχιτεκτονικών αυτών μέσων αλλά και χαρακτηριστικών της λαικής αρχιτεκτονικής του νησιού. Στο στάδιο του σχεδιασμού επιχειρήθηκε η ένταξη των στοιχείων αυτών στον σχεδιασμό,μέσω του επαναπροσδιορισμού της υλικότητας και της χρήσης τους.

Τα κυκλαδίτικα αρχιτεκτονικά στοιχεία που αποτέλεσαν τα εργαλεία του σχεδιασμού ήταν οι ημιυπάιθριοι χώροι,οι χαρακτηριστικές καμάρες, τα ξύλινα επιμηκη ανοίγματα,η έντονη παρουσία του λευκού χρώματος,το ασβέστωμα στις ίδιες τις κατοικίες αλλά και στον περιβάλλοντα χώρο,οι πέργκολες,τα δώματα και οι χρήσεις τους και σε γενικότερο πλαίσιο η πλαστικότητα και η λιτή γεωμετρία στις ογκοπλασίες,η οποία δημιουργεί στην ακανόνιστη και άναρχη επανάληψη της τόσο στην ογκοπλασία των κατοικιών αλλά και εν γένει στο σύνολο του οικισμού μια ακανόνιστη πολυμορφία.

Τα χαρακτηρίστικά αυτά εντάχθηκαν στον σχεδιασμό της νέας κατοικίας,ώστε να καλύπτουν τις σημερινές ανάγκες των κατοίκων αλλά και να ευνοούν την ένταξη της κατοικίας στο κυκλαδίτικο πλαίσιο.

Το κτίριο διαρθρώνεται σε τρεις επιμέρους,αυτόνομες κατοικίες. Στο ισόγειο διαμορφώνονται οι δύο εξ αυτών ενώ στον όροφο η τρίτη. Μέσω της τοποθέτησης αλλά και του προσανατολισμού τους,έχει επιτευχθεί η βέλτιστη ιδιωτικότητα σε κάθε μια εξ αυτών. Το κτίριο στο συνολό του χαρακτηρίζεται από ογκοπλαστική πολυμορφία σε υπόλευκο χρωματισμό και πλαστικότητα στους όγκους αυτούς που διαμορφώνουν τους χώρους του κατοικείν.  Πρωταγωνιστούν τα δώματα στις επιμέρους όψεις του κτιρίου, η καμάρα που σηματοδοτεί την είσοδο στον ημιυπαίθριο χώρο,που αποτελεί το κατώφλι των δύο κατοικιών του ισογείου, τα κουφώματα τα οποία σχεδιάστηκαν με πρότυπο τα παραδοσιακά ξύλινα κυκλαδίτικα κουφώματα,καθώς και οι πέργκολες  οι οποίες σχεδιάστηκαν συνδυάζοντας τα σύγχρονα μέσα με τα παραδοσιακά,όπως λχ την καλαμωτή.